Mim konusu bugün neler öğrendin?
Çok sevdiğim şairlerden Can YÜCEL in bir dizesi geldi aklıma ; "Hayat dediğin bir gündür.. O da bugündür"
Burda anlatacaklarım bir günde ama bütün bir hayata yayılmış bir günde öğrendiklerimdir. İnsanoğlunun en büyük imtihanıdır yaşamak. Yaşarken bu hayatı ben; geride bıraktıklarıma dönüp baktığımda bir çok şeyi cebime koymuş olmanın gururunu yaşıyorum.
Daha yaşımıza bile girmeden başlıyoruz öğrenmeye. Ölene kadar da sürüyor bu. Kalp gibi beyin gibi hiç durmadan bazen isteyerek bazende farketmeden öğreniyoruz bir şeyleri. Önce sesleri tanıyoruz hayatta sonra kokuları sonra etrafımızdaki nesneleri ve böyle akıp gidiyor.Bakalım bana bu hayat denen tiyatro neler öğretmiş , hangi durum bana neleri anlatmış..
Mutluluk denen şeyin sadece 50 kuruşa satılan bir kek olduğunu zihinsel ve bedensel engelli dayıma o keki verdiğimde gözlerindeki parlamadan öğrendim.
Aşk denen şeyin aslında yalan olduğunu sonsuz sevginin ebedi olduğunu eşimle ayrı kalınca öğrendim.
Şüphe ve aşkın birarada yürümediğini ikisiyle yola devam edemeyeceğimi şüpheye düştüğümde öğrendim.
Ben sevginin herşeyin üstünde olduğunu hatta ölümden bile güçlü olduğunu annemi kaybettiğimde öğrendim.
Hayatta en çok seven en çok yalnız kalanmış. Bunu da yaşayarak öğrendim.
Bir anne o evi bir arada tutan demirmiş meğer. O gittiğinde çöken evimizin molozlarının arasında öğrendim.
Herkesin nalıncı keseri gibi hayatı kendine yonttuğunda karşımızdaki kişiyi anlamanın tek yolunun sadece empati yapmak olduğunu öğrendim.
Gündelik koşturmacalardan sonra eve gelindiğinde yemekten yataktan yada herhangi bir şeyden öte "HUZUR" un olması gerektiğini öğrendim.
Bir kalbi en iyi samimiyetle doldurulabileceğini öğrendim.
Evi ev yapan bir ocağın kaynamasıymış meğer. Ocağımız kaynamadığında,yemek pişmediğinde gereksiz yere birbirimizi kırınca öğrendim.
Dil bilmenin ne demek olduğunu eşimin memleketinde bütün sohbete kahkaya curcunaya rağmen put gibi oturunca çok daha iyi anladım.
Bazen insanın kendi öz babasının bile 7 kat yabancıdan daha yabancı olabileceğini öğrendim.
Pozitif bakmanın hayatı güzelleştirdiğini geliştirdiğini öğrendim.
Umudun yaşama kaynağı olduğunu öğrendim.
Sabretmenin erdemini şükretmenin güzelliğini ve vuslatın hasretini eşimi beklerken öğrendim.
Ölümü engelleyemediğimi ancak son anlarını iyi geçirtebileceğimi sokakta araba çarpmış bir yavru köpeğin elimde kucağımda ölmesiyle öğrenebildim.
Gülümsemenin her mutsuz anı bozan bir sihirbaz olduğunu mutsuz olduğum zamanlarda öğrendim.
By Kantemori.
Resim Alıntıdır.
